Borçluyuz.

Doğduk, hayata borçluyuz. Anne, babamıza borçluyuz. Yürüdük, yeryüzüne. Yüzdük, denize. Uçtuk, gök yüzüne borçlandık. Sevdik, yare borçlandık. Bizdeki borçlar atasözü tescilli. Tam borcumuz bitti dedik, ömrü tüketmişiz. Şimdi Allah a olan borcumuz başlar…

Yaprak

Rüzgar esiyor, üşüyorum. Sonbahar mı, mevsimlerden bilmiyorum. Sımsıkı sarılmak istiyorum, büyüğüm ağacın dalına Direnmek istiyorum rüzgara. Ama gücüm yok. Ve boşlukta buluveriyorum kendimi. İlk zaman ki korkum kalmadı. Şimdi rüzgar hangi yönden eserse oraya… Kaderine razı olmak bu mu yaprak…    

Hayat zor

Hayat zor be güzelim. Bir karar verirsin geleceğin için… Bir bina yaparak başlarsın. Sonra bir şehirin büyüyüşünü izlersin. Kendine güvenin tamdır. Hep daha,daha büyük binalar istersin. İnsanoğlusun işte… Bir zelzele yerle bir eder hayallerini. Şimdi hatalarını anlarsın,anlarsında iş işten geçmiştir. Şimdi hayat daha zordur.

Birgün anlarsın.

Birgün anlarsın. Nasıl gidiyor hayat, işler güçler… İyi,herşey yolunda diyorum. Diyorum da boğazımda bir düğüm oluşuyor… Ve bir an nefesim kesiliyor. Kendi kendime herşey bok gibi diyorum. Yaşasın, yaşasın diye sevinmek istiyorum. Yine herkesi kandırdın. Boş ver. sen beni hiç bir gün anlama…